Laatste dag Colombia

Zo, tijdje geleden alweer.
Zoals ik al zei in het vorige verslag ben ik met David naar Minca geweest. Een klein dorpje ten zuiden van S. Marta. We zijn daar naar eem meer gegaan met een waterval en een clif waar je af kon springen. Daarna bij een oude kerel die een eigen bbq tentje heeft het schijnbaar beste vlees van Colombia gegeten met uitzicht op S. Marta.
Terug in het hostel waren er een paar nieuwe mensen, onder andere Chris, Andy en Lucy, drie Aussies. Daar de hele avond mee gechilld en afgesproken te herenigen in Medellin.
De volgende dag ben ik met David naar San Gil gegaan, een klein dorpje wat het walhalla van de outdoor sports zou moeten zijn. Niets was minder waar, behalve dan dat er gewoon geen mensen waren, dus met elke activiteit was je de enige deelnemer. We zijn wezen paragliden en zijn savonds uit geweest met onze kamergenoten, maar ik vond het niet zo nodig om langer te blijven dus heb ik de volgende dag de nachtbus genomen naar Medellin.
Zoals afgesproken daar herenigd met de Aussies. Verder waren er nog twee nederlandse gasten, twee andere aussies, een kiwi en een Nederlands meisje. Medellin schijnt het beste uitgaan van Colombia te zijn, dus elke dag feest. In de middag hebben we een 4 uur lange walking tour gedaan, een dagtrip naar Guatape en de kabelbaan naar een berg aan de rand van de stad. Chris, Andy en Lucy waren alweer weg, dus hebben we weer afgesproken dat we elkaar tegenkomen in Salento.
NA 4 nachten Medellin ben ik samen met Sanne (het Nederlandse meisje) naar Salento gegaan. Na een lange busrit en een ritje in een Jeep met 11(!!) mensen dan eindelijk in Salento. We verbleven in Hostel La Serrana, een ecofarm-hostel. We zijn wezen hiken, mountainbiken en vooral ook veel niks gedaan en bijgekomen van de grote stad. De 5e nacht zijn we Ayahuasca gaan doen. Een soort medicienale drug die gedoogd is. We zijn met een groep van 12 gegaan uit het hostel. Ayahuasca is een soort modderthee die je drinkt in een Yurt achtige tent onder begeleiding van een Sjamaan en een paar helpers. Onbeschrijverlijke ervaring, niet uit te leggen, maar als je ooit de kans krijgt, zeker doen!
Na zes dagen met een vrij hechte groep in Salento viel het afscheid wel zwaar, iedereen ging weer zijn eigen kant op, en zo ging ik richting Cali met de bus. Aangekomen in Cali kwam ik per toeval de kiwi tegen, en George en Dylan, die ook in la Serrana waren. De eerste nacht zijn we naar een feestje geweest die bedoeld is om locals aan gringos te matchen. Erg leuk! De tweede dag heb ik de hele dag gechilld met een lokaal meisje dat ik daar heb leren kennen. Dag twee waren we uit met zin 12en maar het was dinsdag dus niet zo´n succes.

Vanavond neem ik de nachtbus naar Ipiales, een grensplaats. In de ochtend ga ik de grens over richting Quitom waar ik hoop morgenavond aan te komen. Dylan en George zijn daar ook, dus dat wordt good fun.

Ik weet dat mijn verslagen niet super interessant zijn en niet zo gedetailleerd, maar ik doe het meer voor mezelf als rode draad door mijn reis heen zodat ik aan de hand hiervan alles weer herinner.

Cheers